Op 4 mei is de Nationale Herdenking op de Dam in Amsterdam. Mijn onlangs overleden vader legde daar in 2011 een krans. Ter nagedachtenis van de slachtoffers van de oorlog in Nederlands-Indië. Ik ben van Molukse origine en als gevolg van de afloop van de Tweede Wereldoorlog in het toenmalig Nederlands-Indië, ben ik hier geboren en getogen. Voor mij is het dus logisch dat ik ook op 15 augustus stilsta bij de gevolgen van die gruwelijke oorlog. Het is zelfs zo dat pas op 15 augustus 1945 de Tweede Wereldoorlog in het Koninkrijk der Nederlanden officieel ten einde was. Maar we weten ook dat die oorlog overliep in een nieuwe oorlog. Namelijk de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië. Dus wie herdenken we eigenlijk?


Jaarlijks werkt ons team aan programmavormen als onderdeel van het herinneren aan de oorlog en de herdenking van slachtoffers van die oorlog. Bijvoorbeeld de digitale campagne #ikherdenk waarmee met name voor de jongere generaties de Nationale Indieherdenking op 15 augustus weer relevant is geworden. Zozeer zelfs dat ieder jaar #ikherdenk trending topic is op Twitter.

Een ander voorbeeld van een campagne van Tuhuteru en Partners is ' van 5 naar 15' tijdens bevrijdingsdag op 5 mei. Om te herinneren dat we hier weliswaar waren bevrijd, maar dat een deel van het Koninkrijk nog bezet was. Twee jaar geleden deden we dat voor het eerst tijdens het Bevrijdingsfestival op het Malieveld in Den Haag. Cabaretier en televisiemaker Jörgen Raymann omlijste het speciale muziekoptreden met spoken word. Raymann zei toen: "We vieren vandaag op 5 mei de vrijheid maar sta ook stil bij het feit dat in Nederlands-Indië de oorlog nog hevig woedde. Die eindigde pas op 15 augustus 1945. Het is onze gedeelde geschiedenis. Dus het verhaal van Indo's en Molukkers over vrede en vrijheid is ook mijn verhaal."

Het Malieveld luisterde ademloos naar het betoog van Raymann en later rapte MC Brainpower over vrede en vrijheid. Vorig jaar deed Wudstik het verhaal over vrede en vrijheid en dat zijn grootouders de gevolgen van de oorlog in Indië in zich dragen.

Dit jaar vervolgen we van 5 naar 15. Want dat is en blijft de jaarlijkse oproep: steeds weer moeten we het land duidelijk maken dat herdenken en vieren verder reikt dan alleen op de dagen 4 en 5 mei. Zodat herdenken en vieren ook echt van iedereen wordt.

meer blogs